■ دو چیز را همیشه فراموش کن! بخش عمومی

دو چیز را همیشه فراموش کن! خوبی که به کسی می کنی و بدی که کسی به تو می کند.
همیشه به یاد داشته باش در مجلسی وارد شدی زبانت را نگه دار در سفره ای نشستی شکمت را نگه دار در خانه ای وارد شدی چشمانت را نگه دار در نماز ایستادی دلت را نگه دار.
دنیا دو روز است : یک روز با تو و یک روز علیه تو روزی که با توست مغرور مشو و روزی که علیه توست مآیوس نشو. چرا که هر دو پایان پذیرند.
به چشمانت بیاموز که هر کسی ارزش نگاه ندارد به دستانت بیاموز که هر گلی ارزش چیدن ندارد به دلت بیاموز که هر عشقی ارزش پرورش ندارد.
دو چیز را از هم جدا کن: عشق و هوس چون اولی مقدس است و دومی شیطانی، اولی تو را به پاکی می برد و دومی به پلیدی .
در دنیا فقط 3 نفر هستند که بدون هیچ چشمداشت و منتی و فقط به خاطر خودت خواسته هایت را بر طرف می کنند. پدر و مادرت و نفر سومی که خودت پیدایش می کنی، مواظب باش که از دستش ندهی و بدان که تو هم برای او نفر سوم خواهی بود.
چشم و زبان ، دو سلاح بزرگ در نزد تو هستند ، چگونه از آنها استفاده می کنی؟ مانند تیری زهر آلود یا آفتابی جهانتاب، زندگی گیر یا زندگی بخش؟
بدان که قلبت کوچک است پس نمی توانی تقسیمش کنی، هرگاه خواستی آنرا ببخشی باتمام وجودت ببخش که کوچکیش جبران شود.
هیچگاه عشق را با محبت، دلسوزی ، ترحم و دوست داشتن یکی ندان، همه اینها اجزاء کوچکتر عشق هستند نه خود عشق .
همیشه با خدا درد دل کن نه با خلق خدا و فقط به او توکل کن، آنگاه می بینی که چگونه قبل از اینکه خودت دست به کار شوی ، کارها به خوبی پیش می روند.
از خدا خواستن عزت است ، اگر برآورده شود رحمت است و اگر نشود حکمت است.
از خلق خدا خواستن خفت است ، اگر برآورده شود منت است اگر نشود ذلت است. پس هر چه می خواهی از خدا بخواه و در نظر داشته باش که برای او غیر ممکن وجود ندارد و تمام غیر ممکن ها فقط برای شماست.
خوابیدن همراه با یقین ، برتر از نماز گذاردن از روی شک و تردید است.