برزیل بزرگ‌ترین و پرجمعیت‌ترین کشور آمریکای جنوبی است. پایتخت آن برازیلیا و زبان رسمی آن پرتغالی است. برزیل که منطقه وسیعی را بین مرکز آمریکای جنوبی و اقیانوس اطلس در بر می‌گیرد، شرقی‌ترین کشور قاره آمریکاست و با کشورهای اروگوئه، آرژانتین، پاراگوئه، بولیوی، پرو، کلمبیا، ونزوئلا، گویان، سورینام و گویان فرانسه هم‌مرز است. در حقیقت، برزیل به جز اکوادور و شیلی با تمامی دیگر کشورهای آمریکای جنوبی مرز مشترک دارد.
برزیل دارای زمین‌های کشاورزی گسترده و جنگلهای استوایی است. و با داشتن منابع طبیعی گسترده و نیروی کاری غنی قدرتمندترین اقتصاد آمریکای جنوبی است. برزیل مستعمره پرتغال بود و این کشور تنها کشور قاره آمریکاست که مردم آن به زبان پرتغالی سخن می‌گویند.
برزیل کشوری چندملتی است و جمعیت آن متشکل از نژادهای اروپایی، سرخ‌پوستان آمریکا، آفریقائیان و نیز آسیائیان است. مذهب اصلی این کشور کاتولیک کلیسای روم است.
شهرهای مهم
• برازیلیا
• ریودوژانیرو
• سائوپائولو
• کوریتیبا
• بازیوس
• مانائوس
• بلا هوریزونته
برازیلیا پایتخت کشور برزیل است. ساخت این شهر به این علت بود که می‌خواستند محل پایتخت برزیل که پیش از آن شهر ریو دوژانیرو بود را تغییر داده و بیشتر به مرکز و غرب کشور بیاورند تا به دیگر ناحیه‌ها نزدیک‌تر باشد. برای این تغییر پایتخت نیروی کاری عظیمی از سراسر کشور به‌کار گرفته‌شد. طرح و نقشه این شهر بشکل یک هواپیما است.
ریو دوژانیرو (به پرتغالی Rio de Janeiro) در جنوب شرقی کشور برزیل قرار دارد. این شهر پس از شهر سائوپولو بزرگ‌ترین شهر برزیل است و تا سال ۱۹۶۰ پایتخت این کشور بود. این شهر توریستی در کنار کوه‌های انبوه از جنگل و سواحل و خلیج‌های اقیانوس اطلس قرار گرفته‌است.
شهر ریو دوژانیرو، میزبان بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۱۶ خواهد بود. شهر ساحلی ریو دارای ۳ ساحل به نامهای ساحل کُپاکاپانا، ایپانما و لِبلان است. این سواحل به بهشت موج‌سواران معروف هستند.
در بالای کوه کورکووادو (corcovado) بزرگ‌ترین مجسمهٔ دنیا قرار دارد. این مجسمه ۷۱۰ متر ارتفاع دارد که شمایل عیسی مسیح را با آغوش باز به تصویر کشیده‌است.
تنوع آب و هوایی زیادی در برزیل وجود دارد اما بخش بزرگی از آن گرمسیری است و پوشیده از جنگلهای بارانی آمازون که در حوضه آب ریز رود آمازون بوجود آمده‌اند.با این حال برزیل دارای پنج آب و هواست که عبارتند از گرمسیری در مرکز ٬ کوهستانی ٬ نیمه خشک در شمال شرقی ٬ استوایی در شمال و معتدل در جنوب. آب و هوای استوایی به صورت بسیار بارز در شمال این کشور دیده می‌شود این مناطق به صورت واقعی فصل خشک نداند و در واقع فصل خشک آنجا تنها کمتر از فصل بارانی بارش دارد اما آن
میزان بارش هم قابل توجه‌است.
برزیل دارای تنوع زیستی بسیار زیادی است، و بسیاری از نژادها و گروههای قومی را درخود جای داده‌است. در کل، برزیلی‌ها نوادگان چهار گروه مهاجر هستند:
• سرخ‌پوستان آمریکا، بومیان برزیل، که نوادگان گروههای انسانی هستند که در حدود ۹۰۰۰ سال پیش از میلاد مسیح، از سیبری به سمت برزیل مهاجرت کردند و با عبور از تنگه برینگ به برزیل رسیدند.
• استعمارگران پرتغالی، که از زمان کشف برزیل در سال ۱۵۰۰ تا زمان استقلال این کشور در سال ۱۸۲۲به این کشور مهاجرت کردند. • بردگان آفریقایی که از سال ۱۵۳۰ تا پایان دوران انتقال برده در سال ۱۸۵۰ به برزیل وارد شدند.
• گروههای متنوع مهاجران از اروپا، آسیا و خاورمیانه که در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم به برزیل پا گذاشتند.
• موسیقی برزیل مانند مردمانش متنوع است. مشهورترین نوع موسیقی برزیل سامبا است. در دهه ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ نوعی موسیقی به نام بوسانوا در ساحل‌های ریو دو ژانیرو شکل گرفت. نوازندگانی مانند استن گتز با بردن این موسیقی به آمریکا آن را جهان‌گیر کردند. آهنگ «دختری از ایپانما» ساخته آنتونیو کارلوس ژوبیم معروف‌ترین بوسانوای برزیل است و به آهنگی استاندارد تبدیل شده‌است.
• هایتور ویا-لوبوس آهنگساز برزیلی نیز با آمیختن نغمه‌های محلی برزیل با روش‌های موسیقی کلاسیک معروف‌ترین آهنگساز موسیقی مدرن برزیل است. چند چیز برزیل را در دنیا به شهرت رسانده‌است: یکی در فوتبال که تیم ملی این کشور با داشتن نوابغی مانند «پله» تا «رونالدینیو«و پنج دوره قهرمانی در جام جهانی، دنیا را محو هنر ستارگان بی مانند خود کرده‌است. دیگری قهوه برزیل. که این کشور بزرگ‌ترین تولید کننده و صادر کننده انواع و اقسام قهوه به تمام دنیا می‌باشد. در ضمن
جشن کارناوال برزیل که همه ساله در ایام نخستین سال جدید میلادی در شهرهای این کشور بوسیله گروههای مختلف اجرا می‌شود بسیار مشهور می‌باشد.
